Wat er in de winter gebeurt met de natuur gebeurt ook met mij. In de winter neemt de natuur een pauze.
Sinds dat ik de uitnodiging om trouw te zijn aan mezelf serieus neem voel ik heel goed wat ik wil en waar ik behoefte aan heb. Op dit moment is dat namelijk vertragen en verstillen. Net als de natuur wil mijn natuur ook in de winter’stand’.
Dat is best uitdagend in deze drukke tijden. De drukte van de Sint is net voorbij of we worden alweer aan alle kanten uitgenodigd om de ‘perfecte’ vrouw en moeder te zijn voor de Kerstdagen en de Kerstvakantie.
Want mijn hele wezen schreeuwt: Neeee!!!! Ik wil met een dekentje op de bank, gordijnen dicht, kaarsjes aan en alleen in mijn holletje.
Ik doe mee aan een challenge op Facebook: De SpiritBusinessChallenge. En echt, de opdrachten zijn prachtig en echt heel waardevol. Maar ik kan het niet bijhouden, elke dag een nieuwe opdracht. En zodra ik in de opdrachten word gevraagd iets te doen, iets neer te zetten dan hoor ik weer die Neeeee! Nu niet! Ik heb iets anders nodig…
Ik heb verteringstijd nodig. Van alle indrukken die ik heb opgedaan. Ik heb tijd nodig om te voelen wat er in mij mag ‘sterven’. Zoals dit ook in de natuur gebeurt. Sterven in de zin van afronden en loslaten. Zodat er in mij weer ruimte ontstaat voor iets nieuws. In de lente.
En hoewel ik vanuit mijn marketingachtergrond geleerd heb dat je plannen moet maken voor het nieuwe jaar, zegt heel mijn wezen weer Neee! Dat lukt me nog niet. Eerst mag ik nog wat anders doen.
En ik heb twee opties: Of me te verzetten tegen mijn natuur en heel hard mijn best gaan doen om tóch iets neer te zetten. Dat kost me in ieder geval bakken met energie. Of deze natuur in mij te volgen en te omwikkelen met een heel zacht warm dekentje en haar meenemen op de bank. Net zolang totdat dit stukje in mij er weer klaar voor is. Want onder die verstilling kiemt er natuurlijk alweer van alles. Net als in de natuur. En als het tijd, dan weet ik, dan gaat het bijna vanzelf!
Ik trek me even terug. Ik geef mezelf toestemming om even niet mee te doen!
<3